الگوی کشت بهینه با توجه به عامل ریسک و استاندارد های برداشت آب شرکت آب منطقه ای کردستان (مطالعه موردی: مزرعه ۱۵۰ هکتاری در دشت قروه)

در مدیریت مزارع بزرگ، به­ویژه در شرایط کشت چند­محصولی، به دست آوردن ترکیبی از محصولات که حداکثر درآمد را در پی داشته باشد، به شرط آن­که محدودیت­های تحمیلی و ریسک فعالیت­های گوناگون را نیز در نظر بگیرد همواره از اهمیت ویژه­ای برخوردار بوده است. کشاورزان به طور کلی با دو نوع ریسک ناشی از عوامل جوی و اقتصادی مواجه هستند. مدل موتاد- ­هدف، حالتی از برنامه­ریزی ریاضی است که ریسک را وارد تصمیم گیری­های مربوط به برنامه­ریزی برای فعالیت­های مزرعه می­کند. ویژگی اصلی این مدل آن است که ریسک به­وسیله انحراف منفی از یک مقدار بازده (درآمد ناخالص)،  به صورت مجموع حاصلضرب بازدهی­های انتظاری فعالیت­های جداگانه محاسبه می­شود. دشت قروه یک منطقه مستعد کشاورزی است که در سال­های اخیر با مشکل افت سطح آب زیرزمینیروبه­روبوده است. استفاده بی­رویه از منابع آب و خشک­سالی سال­های اخیر، شرکت آب منطقه­ای  استان کردستان را بر آن داشته است که جهت حفظ منابع آبی، محدودیت­هایی برای جلوگیری از اضافه برداشت آب چاه­ها اعمال نماید. در این مطالعه، به تجزیه تحلیل الگوی کشت بهینه در شرایط ریسک و در نظر گرفتن محدودیت اعمالی شرکت آب منطقه­ای کردستان، در سال زراعی 88-1387 پرداخته شده است. نتایج حاصل نشان دادند در صورتی که زارع از الگوی کشت بهینه در زمان اعمال محدودیت آب استفاده کند در حداکثر ریسک تنها 1980 هزار ریال نسبت به حالتی که محدودیت آب اعمال نشده است، زیان خواهد دید.